Maakbaarheid

We schiepen Herman, de transgene stier en
een doorkijkkikker vol met doorkijkdril
voor wie het bange hart beloeren wil.
De mens zit met de dieren flink te pieren.

Een rillend naakthondje, behaarde mieren
en koeien die bestaan uit enkel bil.
Een oor groeit op een muis tot een paskwil.
In varkens kweekt men mensgeschikte nieren.

Zelfs scheppers schiepen we in overschot,
eenvoudig als de schepdrop bij Jamin:
Ganesha, Horus, Jaweh, Allah, God.

Biedt dan het dierenrijk geen tegenspel?
Wij werden ooit gebaard door een apin.
De dieren schiepen dus de mens. Jawel.






View My Stats

Nieuwjaarswens

Voor alle bezoekers van mijn blog de beste wensen voor 2008. Ik heb dit jaar een bestaand gedicht genomen voor mijn digitale nieuwjaarswens. De tekening en lay-out is van Erwin Suvaal.

View My Stats

Heldentenor

Hij fluit naar alle vrouwen, ook al zijn
ze oud en grijs, hij kweelt zijn macho lied.
Toch blijft hij eenzaam, de kanariepiet.
Geen popje nadert op zijn liedekijn.

Hij fluit naar mannen, ’t wordt een droeve drein,
valt van zijn stokje (mijngas zie je niet).
De kompels rennen weg van ’t antraciet.
Vlak achter ze ontploft de kolenmijn.

Zo kwamen heel wat zangers om het leven.
Golden Throat Desmond was zo’n pietje
In Yorkshire heeft hij ooit de geest gegeven.

Terwijl de miners vluchtten voor het gas
bleef zijn baas Edward achter, zong een liedje*
bij zijn kanarie die gestorven was.


* Edward Vilmore zong ‘A jitterbug’s lullaby’:

Little jitterbug, don't cry,

you'll be swinging by and by.

You are just a tiny tod

and untill you grow a lot

your rattle will have to do.

Beluga

De Rijn bergt boten, wrakken, baars en blei.
Hij zwom er of hij nooit was weggeweest,
een witte walvis, lachend sprookjesbeest.
Ook Holland kreeg zijn eigen Lorelei.

Zijn naam werd Witte Wietse, Wietske zei
men toen ‘t een zwanger wijfje bleek. Bedeesd
zwom ze langs boten, voelde zich verweesd.
In plaats van spitse bergen krib en klei.

Ze lachte niet meer, werd steeds dunner, droever.
’t Was in de jaren zestig, hippies brandden
wierook en kaarsjes voor haar op de oever.

Ze dwaalde door de IJssel, keerde om
en werd het laatst gezien in onze lage landen
toen ze bij Rotterdam de zee op zwom.