donderdag, april 01, 2010
De Acropolis
Ik wilde weg uit de benauwenis
van ouders. Mijn vriend Arie was mijn coup.
Hij kocht een overnaadse spiegelsloep.
Daar woonden we,onze Acropolis.
Want tussen wal en schip is vlees noch vis.
Een Kromhout hield ons varend, tjoepetjoep
al draaide hij veelvuldig in de soep.
Ons varend huis stond fris in de vernis.
Idylle van een jaar, het samenwonen
in die kajuit met kachel, tafel, bed.
Een mens heeft niet veel nodig. Een persoon en
een ligplaats maakten ’t leven tot een feestje.
We kregen ook een scheepskatje, Minet
en speelden vrolijk huisje, bootje, beestje.
View My Stats
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten