zondag, januari 10, 2010
Dansen
Dansen
De oude kamer golfde van muziek.
Fats Waller, Django Reinhard, Dixieland,
de helden van mijn pa. Als dissident
klonk ook wel Bach (mijn moeder was klassiek).
Ik danste, kleuter nog, op pa’s ritmiek,
mijn voetjes op zijn schoenen neergepend,
mijn allereerste liefde toegewend.
Het changement kwam later. Artistiek
mijn armen flappend, ging ik zélf aan ‘t zwieren.
Het scheen mijn vader nogal te plezieren,
die huppelpassen, bij elkaar geflanst.
Hij deed mijn dansje vaak aan vrienden voor.
Ze lachten al mijn kleutertrots teloor.
Ik heb mijn leven lang nooit meer gedanst.
View My Stats
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten