Kerstwens

Kerst moet!

Een heidens feest omdat de dagen lengen.
Germanen stookten vuren, hun nazaten
kregen een Kindeke. Kaninefaten
(kantinebazen, zegt mijn spelling streng en

terecht) moesten gekerstend. ’t Mocht niet baten.
Een kreeft koken is als een offer brengen
en Bacchus maant ons een Grand Cru te plengen.
We moeten kopen, eten, godverlaten.

Dan is het kerst. Het moeten is verstomd.
Het is zo stil. We kijken elkaar aan.
Een ver geknal voorspelt: het Oudjaar komt.

Straks moeten we weer flappen bakken, drinken,
ons beteren, de hele bulderbaan.
Maar nu de stilte even laten klinken.


Veel stilte en weinig gebulder in 2010

Patty Scholten






View My Stats

Karikaturen

Drie karikaturen van me, gemaakt (van boven naar beneden) door Jan van Haasteren, Jan Steeman en Thé Tjong Khing. Ik logeerde in 2003 vier weken in het Ronald Holsthuis in Bergen en hield daar een minireünie met mijn drie oude collega's en vrienden van Toonder Studio's.
Het gekke is dat ik de tekeningen tot nu kwijt was, maar ze via de zoon van Piet Wijn teruggekregen heb. Ook hij, Mat Wijn, logeerde in het Roland Holsthuis, vond daar deze tekeningen in het gastenboek en heeft ze gefotografeerd en naar me toe gemaild.





View My Stats

Tekstloze strip Annemoon

Een strip heet ook wel beeldverhaal: een verhaal in beelden verteld, met of zonder balloons of tekstblokken. En dat verhaal schrijf ik (al 44 jaar). Na het plot maak ik het scenario voor de tekenaar, in dit geval Piet Wijn.

Ook deze tekstloze strip Annemoon is zo gemaakt voor Okki, een educatief blad voor kinderen van 6 tot 8 jaar van uitgeverij Malmberg, in de tachtiger jaren. De strip is nu eindelijk in album uitgebracht door uitgeverij Boumaar.
Ik had al diverse strips gemaakt voor Okki, een moeilijke lezersgroep, omdat zeker van de zesjarigen, de woordenschat nog beperkt is. In het begin van de leergang mochten zelfs geen lettertekens worden gebruikt, omdat kinderen die nog niet kennen. In de strip Pots met Jan van der Voo, stond eens het hondje Pots in een winkelstraat en kreeg daar een idee. Ik daarom zijn balloon met daarin een uitroepteken, vervangen door een balloon met een brandend lampje. Maar bij een evaluatie met zesjarigen, op de vraag wat in die strip gebeurde, zeiden de kinderen: "Dat hondje gaat naar de winkel om een lamp te kopen."

Ik besloot dat het toen tijd werd voor een tekstloze strip voor deze doelgroep en dat werd Annemoon. Een sprookjesachtige strip van een meisje, dat in een bed rondvaart vergezeld door haar konijn. Door een wonderlijk landschap waar bomen, paddestoelen, wolken, de zon, zelfs golven leven en gezichten hebben. In de herfst zitten kabouters in bomen met potjes verf de bladeren ijverig rood en geel te verven.

Natuurlijk was Piet Wijn, die ik al vanaf Toonder Studio's kende, daarvoor de aangewezen tekenaar en gelukkig zei hij ja. Het werd ons beider lievelingsstrip.

Ik ben heel blij met het verschijnen van dit boek. Het is niet goedkoop, alle pagina's moesten worden gescand uit de oorspronkelijke Okki's en daarna volgde maanden retoucheerwerk (de kleuren en letters van de achterliggende pagina's kwamen door het goedkope papier heen), maar het boek is elke euro waard. Te bestellen bij uitgeverij Boumaar http://www.boumaar.com/







View My Stats

Drs P. negentig!

Op 24 augustus bereikte Drs P. de feestelijke en krasse leeftijd van 90 jaar. En hij dicht nog steeds! Om hem te (felicit)eren schreef ik een villanelle voor hem:

Van versvormen is hij de architect:
rondel, kwatrijn, onzijn, spicht, villanelle.
Zijn rijm en metrum zijn altijd perfect.

Ik leerde veel van hem. Zijn intellect
verdeed hij niet aan scriptie of novelle:
van versvormen is hij de architect.

Hij blaast negentig kaarsjes uit: - respect!-
en wenst zich een Gazelle, liefst een snelle.
Zijn rijm en metrum zijn altijd perfect.

Spitsvondig is hij, hoffelijk, correct,
citeert van Paaltjes elke immortelle.
Van versvormen is híj de architect.

Aristocratisch en steeds opgewekt
blijft hij wellevend, heeft niet van dat felle.
Ook rijm en metrum zijn altijd perfect.

Light verse dichters worden nooit afgebekt:
hij helpt ze juist met ritme en met spelle.
Van versvormen is hij de architect,
zijn rijm en metrum zijn altijd perfect.

Een prachtige versvorm, de villanelle die al stamt uit de 16e eeuw. De beroemdste villanelle is Do not go gently into that good night van Dylan Thomas (hoewel bijna niemand weet dat het hier om een villanelle gaat). Hier kun je hem lezen en Dylan Thomas prachtig horen citeren:

http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/15377

View My Stats

Ben en Kathrien Geijsel

Mij opa en oma van moeders kant. Oma was operazangeres, opa Geijsel multi-musicus, beurtelings in Holland en Berlijn. Organist, pianist, hoornist, componist, dirigent (van o.a. het Berlijns Radio Orkest). General Tonmeister van de Deutsche Rundfunk. Hij werkte samen met tal van legendarische musici als Richard Strauss, Strawinsky, Furthwängler, Toscanini en hij was de ontdekker van Joseph Schmidt. Maar op internet is nu helemaal niets meer te vinden over opa....

Deze tekening komt uit een oud boekje met karikaturen van eertijds beroemde musici en toneelspelers.

Opa was ook literair begaafd, mijn ouders niet. Daar komt dus mijn talent vandaan. Dank u, opa!


Strauss,


View My Stats

Nog meer snorkelen

Gemaskerde kogelvis

Nemo was er ook

Pauwkeizersvis

Geelstaart-zeilvindoktersvis






View My Stats

Dahab

Slakoraal met vlagbaarsjes

Vlekvin-eekhoornvis

Zwartstaart koraalvlinder

Koraalduivel

Af en toe een weekje snorkelen moet. Net terug uit Dahab, hotel Happy Life met een prachtig huisrif. De foto's zijn gemaakt met een Olympus MJU 1030 met onderwaterhuis (nadat ik drie Olympussen zonder onderwaterhuis had verzopen).





View My Stats

Recensies Noem mij dier

Hoewel mijn bundel Noem mij dier half februari 2009 zou verschijnen, ruim op tijd voor de boekenweek met het dier als thema, kwam hij pas op 6 maart van de drukker-binder. Ik weet nog niet wat er fout ging, het gevolg is wel dat hij nauwelijks besproken/gerecenseerd is tot nu toe. Nogal zuur na zo'n twee jaar werk (overigens met veel plezier gedaan).
De trouwe Mario Molengraaf heeft hem wel gerecenseerd voor de GPD kranten:

Dieren zoals wij

door Mario Molegraaf.
zaterdag 28 maart 2009 03:12 Laatst bijgewerkt op: zaterdag 28 maart 2009 08:54

Zijn wij de enigen in het heelal? Het is misschien de vraag waarover we het liefst uitsluitsel zouden krijgen. Daarvoor worden uiteindelijk de radiotelescopen en de ruimteschepen gebouwd.
Terwijl het antwoord onder handbereik ligt. Jazeker, we hebben lotgenoten in het bestaan, medereizigers in de kosmos. Denk bijvoorbeeld aan de dieren. Het is een onbegrijpelijk verhaal: lichtjaren verder hopen we op een levensteken en vlakbij moorden we metgezellen uit.Je kunt het nauwelijks beter zeggen dan Patty Scholten doet aan het slot van haar nieuwe bundel Noem mij dier: 'Toch moeten we het samen rooien hier'. Ze bewijst opnieuw de Nederlands kampioen van het sonnet te zijn, u weet wel: de dichtvorm met de veertien strak rijmende regels. Ondanks dat strikte schema voelt zij zich in het sonnet geen aap in een kooi, maar een olifant in een modderbad. Het sonnet leent zich vooral voor het gedachtegedicht, spits en scherp. Haar ideeën over dieren komen hierop neer: deze planeet is niet alleen voor mij, zíj hebben evenveel rechten. Wat menigeen in theorie nog accepteert, maar in praktijk is van wederkerigheid geen sprake. In 'Een hapje' dwingt ze ons na te denken over het dilemma. Let op wat er na de punt van regel acht gebeurt, de in het sonnet vereiste 'val'. Voor de meeste dichters een valkuil, voor haar een springplank. Het dier en wij. Dieren zoals wij. Patty Scholten vestigt de aandacht op dieren die de mens een dienst bewijzen. En wat stellen we daar tegenover? Bitter weinig. 'Waarom doen we de dieren zo'n verdriet?' Het ligt, volgens haar, aan de filosofen en theologen. Die beweren dat een dier geen ziel heeft, geen gevoel. In deze beestachtig boeiende sonnetten wordt tegenspel geboden. Poëzie als pleidooi. Zonder hen, zonder mussen en katten, schildpadden en dolfijnen, zou het ondraaglijk zijn in de hemel en op aarde.

Patty Scholten - Noem mij dier. Uitgeverij Atlas, 64 pag., 15 euro.

Grappig, ik zie nu pas de tijden waarop hij aan de recensie schreef: diep in de nacht en 's ochtends nog even kritisch overlezen en versturen. Precies zoals ik ook vaak werk!

Ook Hanz Mirck schreef een mooie recensie op de site van Kunst en Cultuur in Gelderland:

http://www.kcgliteratuur.nl/prikbord/detail.cfm?id=86&plek=4








View My Stats

Gelderse Stripdagen

Het weekeinde van 18-19 april waren weer de Gelderse Stripdagen in Arnhem. Gelderland heeft van oudsher veel stripmakers, al vanaf Jean Dulieu (Paulus de boskabouter). Verder waren en zijn er diverse stripstudio's: Studio Arnhem, Funnyfarm, Noodweer (in Nijmegen). Hier in Doorwerth woonde op latere leeftijd Hans Kresse (Eric de Noorman).

Op de foto zie je Thé Tjong Khing en Mars Gremmen, die in razende vaart tekenen, terwijl ik gedichten voorlees. Een sonnet duurt ongeveer één minuut, dan moet de tekening af zijn. Mars Gremmen en ik deden dit kunstje al op het Arhemse boekenbal, deze keer had ik ook Khing gestrikt. Op de eerste foto is Acoustc Kitty te zien, de kat die door de CIA werd omgebouwd tot cyborg afluisterkat (zie elders op dit blog) ten tijde van de koude oorlog.


View My Stats

Kattenvliegtuig

Ik ben gek op katten. En katten zijn gek op dozen (in twee betekenissen). Daarom heb ik een bouwpakket van een kartonnen vliegtuig voor ze aangeschschaft bij

http://www.gadgetfabriek.nl/product/22112/2916/animal-fun/_/cat-play-house/

Eerst zat er een rugzakschaap in, dat nog bij Kees Stip op schoot heeft gezeten tijdens de uitreiking van de Kees Stip prijs voor Light Verse bij De Tweede Ronde. Daarna mocht Priegel in het vliegtuig.









View My Stats

Boekenbal 2009

Vlak voor mijn bezoek aan het boekenbal maakte Herman van Haasteren deze foto van me. Met vissentas en nieuw verschenen bundel Noem mij dier. Mijn krabbenketting heb ik nog niet om, maar wel heb ik mijn Kees Stip oorbellen in: twee kleine boekjes, waarbij Kees in het linker heeft geschreven: "Ik hoor ik hoor aan Patty's oor." In het rechterboekje staat: "Aan Patty's lip hangt ook Kees Stip."








View My Stats

Noem mij dier

Hij is er! Mijn nieuwe bundel Noem mij dier is vandaag verschenen bij uitgeverij Atlas, net voor de boekenweek. Een lekker kloeke bundel met vierenzestig sonnetten over de (vaak schurende) relatie tussen mens en dier door de eeuwen heen.
Olifanten als krijgsheren, Bokito, de jachthond die een jager dood schoot, boksende kangoeroes, de orka Free Willy, onze EU beer Bruno, de domino mus, een mijnkanarie, de oudste schildpad ter wereld, de CIA afluisterpoes Acoustic Kitty, oorlogspostduif William of Orange, ze staan er allemaal in.
Ook wordt in de bundel nogal wat gefilosofeerd hoe mens en dier het hier verder met elkaar moeten rooien.

Voor wie niet wachten kan om hem te bestellen, hier nog even de gegevens:

Noem mij dier – uitgeverij Atlas
ISBN: 9789045015019
64 pagina’s - € 15,-






View My Stats

Bedrog

‘k Was sterk en jong. Niemand die mededeelde
dat ik ooit oud en gammel worden zou.
Ik dacht alleen, die oude mensen zeuren gauw
over hun makken, echte, ingebeelde.

Opeens was het zover. Ik had een weelde
van blonde krullen, die verflensten grauw.
Pijn in mijn rug als ik een reistas sjouw.
Verdoemd de tijd die spataders penseelde.

Er is een oplossing. Elk mens wordt tachtig,
maar zonder kwalen, ziektes, iets verdachts.
En daarna sterven we spontaan, eendrachtig.

Een groots verjaardagsfeest. Men speecht welsprekend.
De laatste gast komt pas om twaalf uur ’s nachts.
Het is de dood. Je hebt op hem gerekend.








View My Stats