woensdag, juni 25, 2008

Noem mij dier



Wat doen al die gedichten over dieren en mensen hier? Het antwoord ligt voor de hand. Mijn komende bundel Noem mij dier zal gaan over de (vaak schurende) relatie tussen mens en dier. Van Accoustic Kitty (een cyborg kat die door de CIA was omgebouwd voor spionnage doeleinden) tot de olifanten van Hannibal. De bundel zal eind februari 2009 verschijnen, vlak voor de boekenweek die als thema 'Het dier in de literatuur' heeft. Oorspronkelijk zou de verschijningsdatum 4 oktober (dierendag) 2008 zijn, ik heb nu nog even tijdom door te dichten aan een mooie (hoop ik) en omvangrijker bundel.








View My Stats
Posted by Picasa

De jachthond



Zoals mijn baas jaagt, kan ik het nog niet.
Eenden als stipjes haalt hij naar beneden.
Mijn neus is beter dan de zijne, reden
dat ik ze opspoor, plonzend door het riet.

Een jager, zeg ik, is een hypocriet.
"Een overpopulatie wordt vermeden.
De zwaksten zouden toch zijn overleden."
Sportief is het pas, als het dier terug schiet.

Het baasje schiet een gans. Hij is zo knap en
haalt mij uit de pick-up om hem te zoeken,
terwijl ik ongeduldig sta te trappen.

Ik raak die lange stok aan met mijn poot...
Er klinkt een harde knal, gesmoorde vloek en
in Texas schoot een hond een jager dood.


* http://www.nu.nl/news/1383538/122/Hond_schiet_jager_dood.html





View My Stats

dinsdag, juni 24, 2008

De valkenier


De roofvogel is heerser van het zwerk.
Een ridder zoekt die macht, legt hem aan banden,
leert hem te stranden op geleerde handen,
Hoge Doorluchtigheid voor hem aan 't werk.

Het kapje op zijn kop stelt paal en perk
aan dag en nacht, vrij zwieren, stijgen, landen.
Hij slaat een duif, een vink. Zijn offeranden
legt hij in 's meesters schoot als in een kerk.

Ook nu nog worden roofvogels getraind
voor vogelshows, of op een vliegveld huiver
te zaaien onder merel, meeuw en eend.

Opdat, zonder een ongeluk te krijgen,
de grootste vogel (Condor, Hawker, Uiver)
dankzij hem veilig landen kan en stijgen.









View My Stats

zaterdag, juni 21, 2008

De postduif


Hij is geen albatros, niet toegerust
om over wereldzeeën heen te vliegen.
Hij wil slechts naar de til, zijn duivin wiegen
en koeren in haar oortjes, vol van lust.

William of Orange vloog van kust tot kust,
Om aan het Britse leger door te brieven
(de radio’s verstuurden geen missiven):
we reached the bridge at Arnhem. Germans crushed.

Het kokertje woog licht, de reis was zwaar.
De Britten, met een genereus gebaar
beloonden William met ‘t Victoria Cross.

Te laat, te laat. De Duitsers keerden weer en
men had hem vooraf moeten decoreren
met wijde vleugels van een albatros.








View My Stats

woensdag, juni 04, 2008

Keiko


Keiko

Zijn rugvin was geatrofieerd, zijn huid
door chloorwater bedekt met zure zweren.
Zestien jaar salto’s maken en jongleren,
't publiek begroeten met zijn blij gefluit.

Hij speelde in ‘Free Willy’. Naar verluidt
gingen toen filmbezoekers collecteren
opdat hij weer naar zee terug kon keren.
In IJsland zette men de orka uit.

Hij zwom naar Noorwegen. Hij miste mensen
en in de Skaalvikfjord vond hij ze terug:
de jeugd, die hij liet rijden op zijn rug.

Door wilde orka’s werd hij steeds gemeden,
want hij zong onherkenbare sequensen.
Na één jaar ‘vrijheid’ is hij overleden.









View My Stats