dinsdag, juni 30, 2015
donderdag, januari 15, 2015
Symfonie in faeces
Ben Geysel voor het raam, rookt
een sigaar:
urinewalmen door tabak
omringd.
Een kind brengt soms een
bakje eten, dingt
naar vaderliefde: zoenoffergebaar.
De grote dirigent,
toonkunstenaar
wacht op de dood, terwijl de
tijd verspringt.
Geen vrouw meer bij hem
thuis, die zorgt en zingt,
zijn jonge minnaressen
middelbaar.
Dick Blokbergen komt op
bezoek, ontsteld
hoe hij zijn vriend aantreft,
zijn grote held.
Hij neemt hem mee naar huis
in diens belang.
Des morgens vroeg is opa
opgeveerd,
schrijft met zijn wandelstok
geconcentreerd
een symfonie in poep op het
behang.
View My Stats
Kerst
moet!
Een heidens feest omdat de dagen lengen.
Germanen stookten vuren, hun nazaten
kregen een Kindeke. Kaninefaten
(kantinebazen, zegt mijn spelling streng en
terecht) moesten gekerstend. ’t Mocht niet baten.
Een kreeft koken is als een offer brengen
en Bacchus maant ons een Grand Cru te plengen.
We moeten kopen, eten, godverlaten.
Een heidens feest omdat de dagen lengen.
Germanen stookten vuren, hun nazaten
kregen een Kindeke. Kaninefaten
(kantinebazen, zegt mijn spelling streng en
terecht) moesten gekerstend. ’t Mocht niet baten.
Een kreeft koken is als een offer brengen
en Bacchus maant ons een Grand Cru te plengen.
We moeten kopen, eten, godverlaten.
Dan is het Kerst. Het moeten is verstomd.
Het is zo stil. We kijken elkaar aan.
Een ver geknal voorspelt: het Oudjaar komt.
Straks moeten we weer flappen bakken, drinken,
ons beteren, de hele bulderbaan.
Maar nu de stilte even laten klinken.
Het is zo stil. We kijken elkaar aan.
Een ver geknal voorspelt: het Oudjaar komt.
Straks moeten we weer flappen bakken, drinken,
ons beteren, de hele bulderbaan.
Maar nu de stilte even laten klinken.
Veel
stilte en weinig gebulder in 2015
wenst Patty Klein – Patty Scholten
Abonneren op:
Posts (Atom)