De Rijn bergt boten, wrakken, baars en blei.
Hij zwom er of hij nooit was weggeweest,
een witte walvis, lachend sprookjesbeest.
Ook Holland kreeg zijn eigen Lorelei.
Zijn naam werd Witte Wietse, Wietske zei
men toen ‘t een zwanger wijfje bleek. Bedeesd
zwom ze langs boten, voelde zich verweesd.
In plaats van spitse bergen krib en klei.
Ze lachte niet meer, werd steeds dunner, droever.
’t Was in de jaren zestig, hippies brandden
wierook en kaarsjes voor haar op de oever.
Ze dwaalde door de IJssel, keerde om
en werd het laatst gezien in onze lage landen
toen ze bij Rotterdam de zee op zwom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten