‘k Was sterk en jong. Niemand die mededeelde
dat ik ooit oud en gammel worden zou.
Ik dacht alleen, die oude mensen zeuren gauw
over hun makken, echte, ingebeelde.
Opeens was het zover. Ik had een weelde
van blonde krullen, die verflensten grauw.
Pijn in mijn rug als ik een reistas sjouw.
Verdoemd de tijd die spataders penseelde.
Er is een oplossing. Elk mens wordt tachtig,
maar zonder kwalen, ziektes, iets verdachts.
En daarna sterven we spontaan, eendrachtig.
Een groots verjaardagsfeest. Men speecht welsprekend.
De laatste gast komt pas om twaalf uur ’s nachts.
Het is de dood. Je hebt op hem gerekend.
View My Stats
4 opmerkingen:
Mooi gedicht en geweldige foto. Alleen is 'ontsteelde' volgens mij niet goed hoor, moet t echt 'ontstal' zijn...
Wat een juweeltje weer Patty :)Raakt me echt .
Is veranderd, Hanz. Sterke werkwoorden hebben de neiging om snel te verzwakken, Vroeger klaagde men niet, maar 'kloeg'. Ik denk dat we op 'onsteelde' nog wat langer moeten wachten.
Patty,
How lovely to rediscover you on the internet. I wish I could read Dutch so that I could browse though this treasure chest of poems.
Since I can't read yours, I can at least leave you one of my own animal poems.
Ungraceful and cross on the ground, my gull,
You stalk flat-footed, with piercing eye.
Squabbler, rummager, scavenger, You fight for the least scrap of garbage.
But let you take once to the air, my friend!
Then everything changes. Your feet
Curl into pale feathers, all sleek.
Up you lift, improbably lovely -
With your cry the sob of a great soul.
Fierce gull, will you take me with you?
Your wings circumvent the world -
It is only the ruck of the many
That makes you a fighter, a clown.
In the sky your wild heart knows no bounds.
-
I have often thought of you and your work. I'd like very much to hear from you. A very happy New Year to you.
-Naila
Een reactie posten