Toen H. na dertig jaar de benen nam,
dacht ik zijn lieve dingen te gaan missen.
Nogal onnozel me zo te vergissen:
zijn gekte zette me in vuur en vlam.
Hij had een kronkelige hersenstam.
Zo ruzieden we ooit omtrent de dis en
’k zei kwaad: “Smeer het maar in je haar!” De vis en
puree lagen al op zijn hoofd, klabam.
Dit was dus echt: om beurten lachen, kijven.
Kort na de scheiding ging ik weer uit daten,
geschokt door het idee alleen te blijven.
Op internet vond ik een herenbaai.
Ik wist het niet en had het nooit geweten:
de meeste mannen zijn ontstellend saai.
P.S. Op de foto een voetenbadje, waar ik badschuim in had gedaan. Nóóit doen dus! Het effect is à la Disney's De Tovenaarsleerling met Mickey Mouse. H. trekt een pokerface, ik had de slappe lach.
View My Stats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten