Gouden koetspaarden
Acht stoere ruinen van zwartglanzend git
trekken gedwee de gulden bonbonnière,
die deint achter hun forse derrière.
Ze dansen bijna, vlokkend om hun bit.
Gelderse paarden, bles en benen wit.
Het ras is braaf, werkwillig (tot dusverre),
heeft niet van dat antiautoritaire
(een paard is immers anti autorit).
Ze oefenden op ’t strand de dag daarvoor, waar
ze rondstapten door rook, geschreeuw, muziek.
De paarden draafden verder, onverstoorbaar.
Een schoonmaker veegt mest die is gemorst
en krijgt applaus van toekijkend publiek
Hij buigt, werpt kushanden. Hij is de vorst.
Patty Scholten (1946)
uit: Noem mij dier (2009)
Vandaag staat dit gedicht op de Coster site. De Coster site is opgezet door vrijwilligers van de KB en schenkt u elke dag gratis een gedicht per email. Altijd met informatie over de dichter erbij en vaak met leuke links naar actualiteiten in de poëziewereld. (Gratis) abonneren dus! Het is heerlijk om de dag te beginnen met een gedicht, van Kneppelhout tot Knibbe:
http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
Geen opmerkingen:
Een reactie posten