Airborne 2012

View My Stats

  
Het was hun oorlog niet. Bijeen gekropen
verwachtten ze het wegschuiven der luiken.
De grote vogels openden hun buik en
ze sprongen. Parachutes klapten open.
 
Soms moesten ze het met de dood bekopen,
of zwaargewond bij vreemden onderduiken.
Klaprozen zullen op hun graf ontluiken
terwijl wij dankbaar langs de zerken lopen.                               
 
Het was hun oorlog niet. En toch, ze kwamen
en vochten voor de vrijheid van ons land.
Eerbiedig lezen we de vele namen

en zaaien klaprooszaad tussen de graven.
‘Lest we forget.’ De zerken rood omrand
bij mannen die voor ons hun leven gaven.


Dit jaar op de Airborne herdenking zijn er duizenden zakjes klaprooszaad uitgereikt aan de wandelaars om uit te strooien tussen de gravan van de gevallen soldaten.

Mijn goede vriend, stripcollega en mede-dichter Jesse van Muylwijck (van de strip De Rechter) woont in Canada en heeft een mooie Engelse vertaling van mijn Airborne sonnet gemaakt.

Airborne 2012

This war was not theirs. Crawled together, jammed,
waiting for the hatches to give way.
Big birds opened up their bellies and
they jumped. Parachutes bursted open, at bay.

With their own lives some had to pay
or, badly wounded, hide with the unknown.
Poppies will burst open on their graves, one day
when we humbly pass their stone.

This war was not theirs. And yet they came
and fought for freedom of our land instead
With reverence we read their names,

amongst the graves we sow the poppy seed.
‘Lest we Forget.’ Tombstones edging red
near men who died to have us freed.