zondag, augustus 31, 2008

Papegaaiendating


We roven papegaaien uit hun wouden,
liefst blote kuikens, want die worden mak.
Nu zit hij droevig op een dode tak
bij bazen die hem zelden koppiekrauwden.

Hij mag niet krijsen, moet zijn snavel houden.
Slechts Lorre mag hij zeggen of galbak.
Hij trekt ellendig veren uit zijn pak,
weer kaal als ’t oerwoudkuiken bij de ouden.

Zijn eenzaamheid, dat is het eiereten.
In Duitsland laat men papegaaien daten
Zeshonderd Lorres vonden al een lief.

Bij papegaaien is dat voor het leven.
Zo kan het papjen óns een spiegel geven:
de mens vaak ontrouw en een kuikendief.







View My Stats

Geen opmerkingen: