Arend had me verlaten en bedrogen
en door zijn foute keuze had mijn held
’t SS-insigne op mìjn mouw gespeld.
Mijn wereld was verworden tot een loochen.
Ik piekerde me suf met lede ogen.
Hij had me achteraf heel veel verteld,
maar de gegevens steeds verdraaid vermeld.
Hij had maar weinig uit zijn duim gezogen.
Zo ging zijn vader, zei hij, als soldaat
vrijwillig in de boerenoorlog vechten
en heeft daar later nooit over gepraat.
Maar pausbroer zei: mijn pa ging daar niet heen.
Zo moest ik Arend’s raadsels steeds ontvlechten.
Hij was het zelf en niets was wat het scheen.
View My Stats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten