View My Stats
Mijn vader kocht in Ierland een stuk grond
aan het Lough Corrib, waar de otters spelen.
Tussen de muurtjes, ezels van fluweel en
het meer verrees een huis dat deftig stond.
Mama verhuisde mee naar Ierland, vond
het maar zozo en ging zich snel vervelen.
Vriendinnen kwijt, dezelfde taferelen:
het meer en groene heuvels in het rond.
Ze had er wel haar vleugel staan, maar geen
concerten in de buurt, een podium
met musici, collega’s om haar heen.
Ze werd één keer gevraagd om te jureren
In Galway op’t conservatorium.
Daar moest ze vijfentwintig jaar op teren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten