’t Bestaan van Kerstman, boeman, Sinterklaas
die eierdeponerende heer haas:
als zandman strooide men zand in je ogen.
Het ruisen van de zee in schelpen: loochen.
Kabouters, elfjes, helaas pindakaas.
Een duivel en een hel (vaak is een dwaas
daar heel zijn bange leven ingevlogen).
Mijn vader vond me ooit diep in de nacht
in nachtpon bij een muizenhol op wacht
met in mijn hand een vaatje vol met zout.
Want als je zout strooit op een muizenstaart
zei men, maak je het diertje lief, bedaard.
Van leugens word je eenzaam en erg koud.
View My Stats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten