zondag, januari 31, 2010

Weglopen

Ik was erg bang geworden voor de kwak,
zijn bloedzuigers, diëten, stethoscopen.
Er zat maar één ding op: van huis weglopen.
Ik vluchtte stiekem, proviand op zak.

In ‘t kerkportaal vond ik ’s nachts onderdak.
Verscholen stond ik bibberend te hopen
dat een der priesters kwam (de deur ging open,
de kapelaan kwam, ‘k had voor hem een zwak).

Er stopte ’s ochtends een politiewagen.
“Is ’t om een vriendje? Heb je ruzie thuis?”
Mijn vader kwam. Men stelde vragen, vragen.

Mijn uitleg van de kwak geloofde geen.
We waren nauwelijks terug in huis
of vader zei: “Je moet er écht weer heen.”










View My Stats

Geen opmerkingen: