De hippiejaren kwamen als geroepen,
net als mijn oma’s kanten tafelkleed.
Een gat erin, mijn hoofd erdoor, gereed
te beesten in de flowerpower groepen.
’k ging naar de Tichel, Okshoofd of De Stoep en
daar vond ik nieuwe vrienden bij de vleet.
We deelden joints, het bed en lief en leed.
Het was een wilde tijd. Maar mijn beroep en
een strenge baas hielden me in ’t gareel.
Ik moest mijn werk af hebben, punctueel,
en naar de studio. Op taalgebied
sprak ik nu weer een ander dialect,
met “cool, te gek man, weet je wel” doorspekt.
Arend zei narrig: “Ik versta je niet.”
View My Stats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten