Niemand gelooft toch echt meer dat Marten Toonder alles alléén deed? Piet bleef loyaal aan de grote baas tot aan diens dood. Bij de opening van de Marten Toonder tentoonstelling in het Teyler museum, toen Toonder een toespraak hield waarbij hij er (voor de tigste keer) op hamerde dat hij altijd alles alléén had gemaakt, zei ik verontwaardigd tegen Piet naast me: "Daar klopt toch niets van, Piet? Wordt het niet eens tijd dat we daar een boekje over opendoen?" Piet lachte en zei laconiek: "Ach, dat doen we wel als hij dood is!" Maar nu, tien jaar na Toonders dood, worden de Toonder tekenaars in stripuitgaves nog steeds niet vermeld. Hoewel de Erven Toonder hadden beloofd ze voortaan alle credits te geven.
Ook ik heb veel met Piet samen mogen werken en hij en zijn vrouw Ineke waren en zijn goede vrienden van me. Hier een afbeelding uit de strip Annemoon, die we samen voor het jeugdblad Okkie maakten.
Hij was een reus, klom in de bonenstaak en
verbeeldde er op grote hoogte Puk en Poppedijn,
Tom Poes en Panda, Koning Hollewijn.
Zijn wereld werd bevolkt door elfen, draken.
Bij Toonder mocht ik met hem kennis maken.
We dachten beiden langs dezelfde lijn:
een wilg die treurde, trollen vol venijn.
Piet werkte door, zou nooit zijn plicht verzaken.
Fee Ineke was zijn reuzin en toeverlaat,
ook toen de boze heks toesloeg. Met lef
schiep ze voor Piet een nieuwe levensstaat.
Nu staan we hier, verslagen en bedroefd
En voor het eerst doordrongen van ’t besef
dat goede Wijn vandaag een krans behoeft.
View My Stats
2 opmerkingen:
Patty, prachtig! Tranen in mijn ogen. Ik denk dat meneer Wijn het geweldig vindt.
Prachtig gedicht! Het getuigt van lef om met deze woordspeling te eindigen, maar zó mooi gevonden.
Een reactie posten